Yeniçeri isyanları, Osmanlı İmparatorluğu'nda 18. ve 19. yüzyıllarda meydana gelen ayaklanmalardır. Yeniçeriler, Osmanlı İmparatorluğu'nun eski ve geleneksel ordusunu oluşturan Janissary birlikleriydi. Ancak zaman içerisinde disiplinsizlik, yolsuzluk ve isyankar tavırlarıyla ünlenmişlerdir.
Yeniçeri isyanları, genellikle yeni padişahın tahta geçmesi ya da yeni bir reform girişimi yapıldığında patlak verirdi. Yeniçeriler, reformların kendi ayrıcalıklarını ya da güçlerini sınırlayacağını düşündükleri zaman isyanlar başlatırlardı.
En ünlü yeniçeri isyanları arasında 1807'deki Vaka-i Hayriye (Seyyid Ali İsyanı) ve 1826'daki Kabakçı Mustafa İsyanı sayılabilir. Bu isyanlar, padişahlar üzerinde ciddi etkiler bırakmış ve Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılması sürecini hızlandırmıştır.
1826 yılında Sultan II. Mahmud, Kabakçı Mustafa İsyanı'nın ardından Yeniçeri Ocağı'nı lağvederek yeni orduyu kurmuştur. Bu olay, Osmanlı İmparatorluğu'nun modernleşme sürecinde önemli bir dönüm noktası olmuştur.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page